SNEHAKKOODE MALAYALAM NOVEL
The author lets the readers travel with the characters in the novel and identify with their happiness, frustration, and grief as readers think of the characters as their own family members.
Customers Reviews
Just completed reading Sibichan K Mathew’s Malayalam novel – Snehakkoodu (Abode of Love). It tells the saga of Aruvithura Maryamma, a Christian woman born and brought up in Central Kerala in the early second half of the last century. Mariyamma aspired to be a lawyer and judge like famous Anna Chandy - her role model. Unfortunately, she was asked to stop her school education to stay back home to take care of her younger siblings. Maryamma’s life thereafter follows a predictable trajectory as the author depicts her story which is perhaps the story of most of the Christian women of her times. She ‘happily’ lived ‘ever after’ in the joint family of her husband Thomachan, subjecting herself to the patriarchal rule of the male members of her husband’s home. By journeying through the life and times of Maryamma, we are in fact doing a time travel to the past 100 years or so. The author has adopted a linear, straightforward and simple narration using the spoken language of Christian families of Kottayam district. Though his style reminded me of the late Muttathu Varkey, I can vouch for the authenticity of his theme and language. His language is as original as the original Valluvanadan language used by MT Vasudevan Nair in his novels. While MT dealt with the decline of Nair tharavadus, Sibichen writes about the ascent of the earlier generations of Christian agrarian families through hard work in their farmlands and the subsequent migration of their children in search of professional education and jobs. It is a must-read for those who want to know more about the culture, rituals, and lifestyles of Travancore Christians. Unlike usual stereotyped presentations of Travancore Christians as a community that is driven by men who are drunkards, misers, and anti-literature and art and women who unquestionably followed the church orders, Sibichen presents the diversity of the community. For example, one of the characters (Lukose Master) is a revolutionary and feminist. Another character is Father Xavier – though a Priest, he challenges the church for deviating from its spiritual path and succumbing to commercial interests. The author lets the readers travel with the characters in the novel and identify with their happiness, frustration, and grief as readers think of the characters as their own family members. Though this is the first novel and also the first book in Malayalam by this author, he is not a debutant writer. He has already authored three best-selling non-fiction books and the experience he gained as an already published author is visible in this book. Wishing Sibichen good luck in all his future writing endeavors!
"കോഴിക്കോട് ഡീ സീ ബുക്സിൽ കുറെ കയറി ഇറങ്ങീട്ടാണ് ഒരു കോപ്പി കിട്ടിയത്. രണ്ടാം പതിപ്പ് വരാൻ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നു. ലളിതമായ ഭാഷയിലുള്ള എഴുത്താണ് എന്നെ ആകർഷിച്ചത്. ചില പ്രസിദ്ധമായ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചാൽ ഒന്ന് മനസ്സിലാക്കിയെടുക്കാൻ കുറെ പാടുപെടേണ്ടിവരും. എന്നാൽ സ്നേഹക്കൂട് ഒറ്റ ഇരിപ്പിനുപോലും വായിച്ചുതീർക്കാൻ പറ്റുന്ന പുസ്തകമാണ്. വളരെ ആകർഷകമായി കഥ പറയുന്ന ശൈലി. ഞാൻ വായിച്ചുകഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ എന്റെ wife വായിക്കുന്നു. മലയാളത്തിൽ അത്ര പ്രാവീണ്യം ഇല്ലെങ്കിലും അവൾക്കും പുസ്തകം simple ശൈലിയിൽ എഴുതിയ ഈ നോവൽ നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. (ജോർജ് മത്തായി സി എ - ഫോൺ സന്ദേശം )
Dr. സിബിച്ചൻ കെ മാത്യു എന്ന എഴുത്തുകാരനെ പരിചയപ്പെടുന്നതും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്നേഹക്കൂട് എന്ന ആദ്യനോവലിന്റെ പ്രകാശനകർമവുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നതും തികച്ചും യാദൃശ്ചികമായാണ്. ശ്രീ സിബിച്ചൻ മുന്നേ നിശ്ചയിച്ചിരുന്ന യോഗാവതാരകക്ക് (എം സി) എന്തോ അസൗകര്യം നേരിട്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം കൂടി ഭാഗമായ ടോസ്റ്റ്മാസ്റ്റേഴ്സിൽ അംഗമായ എന്നെ ആ ഉത്തരവാദിത്തം ഏല്പിക്കുകയായിരുന്നു. സ്നേഹക്കൂട് മറ്റൊരു നോവൽ എന്ന് മാത്രം കരുതി വായന തുടങ്ങി. പുസ്തകത്തിൽ ബന്ധനസ്ഥനാവുന്ന അനുഭവം വിരളമായാണ് സംഭവിക്കുക. സ്നേഹക്കൂട് അത്തരമൊരനുഭവമാണ് നൽകുന്നത്. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ അതൊരു കുടുംബത്തിന്റെ കഥയാണ്. ഒരു സ്ത്രീയുടെ ജീവിതയാത്രയുടെ വിവരണമാണ്. എന്നാൽ അത് ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ കൂടി കഥയാണ്. നമ്മുടെ നാടിന് ഒരു തലമുറയുടെ ആദിമദ്ധ്യാന്തങ്ങളിൽ സംഭവിച്ച പരിണാമങ്ങളിലൂടെ ഭൂതഭാവിവർത്തമാനങ്ങളിലേക്ക് കൂടി പടർന്ന് കയറുന്നുണ്ട് സ്നേഹക്കൂട്. വ്യക്തി, കുടുംബം, മതം, എന്നിങ്ങനെ വിവിധ തലങ്ങളിൽ മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെ നിർവചിക്കുവാൻ കഥാകൃത്ത് ശ്രമിക്കുന്നു. കടുത്ത വർണങ്ങളില്ലാതെ ഒരോ കഥാപാത്രവും സാധാരണത്വം കൊണ്ട് അസാധാരണരായി മാറുന്നു. ഈ പുസ്തകത്തിന് ഒരുപാട് സാഹിത്യഭംഗിയൊന്നും അവകാശപ്പെടാനില്ല. പ്രാദേശികഭാഷയുടെ പ്രയോഗവും കൂടുതൽ നന്നാക്കാമെന്ന് തോന്നി. ചില കഥാപാത്രങ്ങൾ അവരുടെ ഭാഷയല്ലല്ലോ സംസാരിക്കുന്നതെന്ന് കല്ലുകടിച്ചു. പക്ഷേ അപ്പൊഴും എന്തോ ഒരു താത്പര്യം നമ്മെ പേജുകൾ മറിപ്പിച്ച്കൊണ്ടേയിരുന്നു. കഥയെങ്ങോട്ടെന്ന ഉത്സുകത നിലനിറുത്താൻ രചയിതാവിനുടനീളം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചില ബന്ധുരക്കാഞ്ചനക്കൂടുകൾ ബന്ധനം തന്നെയാണ് തരുന്നതെങ്കിലും, മുറുമുറുപ്പും പരാതിയുമൊക്കെയുള്ളപ്പൊഴും, ആ അസ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി നമ്മൾ ആശിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നെന്ന പ്രഹേളിക ഒരിക്കൽ കൂടി മലയാളത്തിൽ പുനരാവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്നു
I read your book malayam novel recently published. Though not very fluent in reading malayalam I went through it and finished reading the book. Absolutely wonderful. You have delved into our culture including its cuisine and traditions. Characterizations also very interesting. Facts and fiction beautifully blended. Even after I finished reading the memories of them haunted for few more days Waiting for your next edition
"കോഴിക്കോട് ഡീ സീ ബുക്സിൽ കുറെ കയറി ഇറങ്ങീട്ടാണ് ഒരു കോപ്പി കിട്ടിയത്. രണ്ടാം പതിപ്പ് വരാൻ കാത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നു. ലളിതമായ ഭാഷയിലുള്ള എഴുത്താണ് എന്നെ ആകർഷിച്ചത്. ചില പ്രസിദ്ധമായ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചാൽ ഒന്ന് മനസ്സിലാക്കിയെടുക്കാൻ കുറെ പാടുപെടേണ്ടിവരും. എന്നാൽ സ്നേഹക്കൂട് ഒറ്റ ഇരിപ്പിനുപോലും വായിച്ചുതീർക്കാൻ പറ്റുന്ന പുസ്തകമാണ്. വളരെ ആകർഷകമായി കഥ പറയുന്ന ശൈലി. ഞാൻ വായിച്ചുകഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോൾ എന്റെ wife വായിക്കുന്നു. മലയാളത്തിൽ അത്ര പ്രാവീണ്യം ഇല്ലെങ്കിലും അവൾക്കും പുസ്തകം simple ശൈലിയിൽ എഴുതിയ ഈ നോവൽ നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.
ഇന്നാണ് സ്നേഹക്കൂട് വായിച്ചു തീർത്തത്. ഗംഭീരം, ഉള്ളിൽ തറഞ്ഞു കയയുന്ന വാക്കുകൾ നൊമ്പരവും സന്തോഷ വും ഒന്നിച്ചു സമ്മേളിക്കുന്ന പച്ചയായ വിശകലനം. 👍അഭിനന്ദനങ്ങൾ 👍 വീണ്ടും മലയാളത്തിൽ എഴുതാൻ തയ്യാർ ആവണം എന്ന് അപേക്ഷ 🙏" (Adv Siby Mailettu) സുഹൃത്ത് പൂർണാ സുരേഷിന്റെ ഇന്നത്തെ വാട്ട് സാപ് സന്ദേശം "സ്നേഹക്കൂട് തിരുവന്തപുരത്തെ ഡി സി ബുക്ക് സ്റ്റോറിൽനിന്ന് വാങ്ങി വായിച്ചു. സുന്ദരമായ ബാല്യകാലം ഓർമ്മിപ്പിച്ചു മനസ്സുകളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന പ്രണയഭാവത്തെ പറ്റി നന്നായി പറഞ്ഞു വച്ചിട്ടുണ്ട് സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ മനസ്സ് ഓരോ ജീവിതസാഹചര്യത്തിലും എങ്ങനെ എല്ലാം ചിന്തിക്കും എന്ന് കഥാകാരൻ നന്നായി പഠിച്ചതായി മനസ്സിലാക്കി. കൂടെ ഒത്തിരി പാചക കുറിപ്പുകളും കിട്ടി😀 മൊത്തത്തിൽ നന്നായിട്ടുണ്ട്. അഭിനന്ദനങ്ങൾ"
ഒരു ദേശത്തിന്റെ പഴയകാല ചിത്രം അവിടത്തെ പ്രധാന കുടുംബങ്ങളുടെ രേഖാചിത്രങ്ങൾ - അതിനോടൊപ്പം തന്നെ ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ ഉന്നതിയും പ്രമാണിത്വവും ശ്രേയസും പടുത്തുയർത്താൻ തന്റെ അവസാന ശ്വാസം വരെ പടപൊരുതിയ ഒരു ധീരവനിതയുടെ ഓർമ്മകളും അനുഭവസാക്ഷ്യങ്ങളും - ഈ മൂന്ന് ഘടകങ്ങളേയും ഇഴകോർത്തു മനോഹരമാക്കിയ ഒരു രസകരമായ നോവൽ - ഇതാണ് സ്നേഹക്കൂട്. അനർഘളമായ ഒഴുക്കോടെയുള്ള ആഖ്യാനം കൊണ്ട് കഥാതന്തുവിനെ ഒരുവിധ ബോറടിയോ വിരസതയോ ഇല്ലാതെ അവസാനം വരെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുന്ന കഥാകൃത്തിന്റെ എഴുത്തുശൈലി അഭിനന്ദനമർഹിക്കുന്നു. മറിയമ്മ എന്ന ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ കുടുംബിനിയുടെ ബാല്യകാലം മുതൽ മരണം വരെയുള്ള ജീവിതാനുഭവങ്ങൾ നർമ്മത്തിൽ പൊതിഞ്ഞ് അന്തസ്സത്തയൊന്നും ചോർന്നുപോകാതെ നിർഗ്ഗളമായി തൂലികയിൽ പ്രവഹിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ സാധാരണ വീട്ടമ്മയുടെ അസാധാരണ വൈഭവവും ദീർഘവീക്ഷണവും മനോവ്യാപാരങ്ങളുമെല്ലാം ഏതു വായനക്കാരിലും മതിപ്പും ബഹുമാനവും ഉളവാക്കുന്നതാണ്. മനോധൈര്യവും കർമ്മകുശലതയുമുണ്ടെങ്കിൽ ഏതൊരു കുടുംബിനിക്കും മക്കളെ ഉന്നതിയിലേക്ക് നയിക്കാനും സമ്പത്തും ഐശ്വര്യവും വെട്ടിപ്പിടിക്കാനും സാധിക്കുമെന്നും എന്ന സന്ദേശവും ഈ നോവൽ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. നോവലിസ്റ്റ് ഒരു പുരുഷനാണെങ്കിലും ഒരു സ്ത്രീയുടെ മനോവ്യാപാരങ്ങളും മാനസിക സംഘർഷങ്ങളും ഇത്ര തന്മയത്വത്തോടെ വിവരിക്കുന്നത് അദ്‌ഭുത്തോടെ മാത്രമേ കണ്ടിരിക്കാൻ പറ്റുകയുള്ളു. നോവൽ വായിച്ചുകഴിയുമ്പോഴും സംശയനിവൃത്തിക്കായി (കഥാകൃത്ത് ഒരു സ്‌ത്രീ തന്നെയല്ലേ?) പുസ്തകത്തിന്റെ പുറം ചട്ട ഒരിക്കൽ കൂടി നോക്കിപ്പോകും. അത്രയ്ക്ക് ഗംഭീരമായിട്ടാണ് മറിയമ്മ എന്ന കേന്ദ്രകഥാപാത്രത്തിന്റെ മാറിമറിയുന്ന വിചാരങ്ങളും വികാരങ്ങളും രേഖാചിത്രങ്ങളായി പുറത്തുകൊണ്ടുവരുന്നത്. Hats off to you, Sir, especially for that! ‘ഒരു നാണയത്തിന്റെ രണ്ടു വശങ്ങളാണ് ദുഃഖവും സുഖവും, നന്മയും തിന്മയും' എന്ന സത്യം അന്വർത്ഥമാക്കുന്ന ചില നേർ രേഖാചിത്രങ്ങളും ഈ നോവൽ തോമാച്ചന്റെയും മറിയമ്മയുടേയും കുടുംബചിത്രത്തിലൂടെ പുറത്തുകൊണ്ടുവരുന്നു. സാമ്പത്തിക ഭദ്രത അനുഭവിക്കുമ്പോഴും ദാമ്പത്യഭദ്രത അനുഭവിക്കാൻ കഴിയാതെ വിമ്മിഷ്ടപ്പെടുന്ന മറിയമ്മയെപോലുള്ളവർ അന്നത്തേക്കാളേറെ ഇന്നത്തെ സമൂഹത്തിൽ ഏറിവരുകയല്ലേ? യഥാർത്ഥത്തിൽ ഭർത്താവിന്റേയും മക്കളുടെയും സ്നേഹപരിലാളനകളല്ലേ ഒരു സ്‌ത്രീ - പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷം സ്ത്രീകളും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? അതിന്റെ അഭാവത്തിലല്ലേ സമ്പത്തിനേയും കരിയറിനേയും ഭ്രാന്തമായ അഭിനിവേശത്തോടെ പിന്തുടരുന്നതിന് കാരണം? അതല്ലേ സ്നേഹക്കൂടിന്റെ കാതലായ അംശം. സ്ത്രീയും പുരുഷനും മാത്രമല്ല, സകല ജീവജാലങ്ങളും അതല്ലേ സ്വപ്നം കാണുന്നത് - ഒരു സുന്ദരമായ സ്നേഹക്കൂട്? 'സ്നേഹമാണഖിലസാരമൂഴിയിൽ'- സ്നേഹം നേടാൻ ശ്രമിക്കാത്തവരുണ്ടോ? സ്നേഹം കൊണ്ട് കീഴടക്കാൻ പറ്റാത്ത ധാർഷ്ട്യങ്ങളോ, ദുഷ്പ്രേരണകളോ ഉണ്ടോ? പ്രത്യേകിച്ച് കുടുംബത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട്ടിൽ? ഇന്നു കൈമോശം വന്നതും അതല്ലേ - സ്നേഹമെന്ന സ്വാന്തനസ്പർശം? ഇത്രയും നല്ല സന്ദേശം തോമാച്ചന്റെയും മറിയമ്മയുടേയും നാലു തലമുറകളുടേയും കഥയിലൂടെ അനുവാചകരിൽ അനായാസം സൃഷ്ടിക്കാൻ കഴിഞ്ഞ കഥാകൃത്തിന്റെ വൈഭവം അപാരം തന്നെ. ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെയും വരുന്ന തലമുറകളുടേയും രക്ഷയുടെ താക്കോൽ സ്നേഹക്കൂടിലുണ്ട്. അതുപോലെ സാധാരണ ജനതയെ നന്മയിലേക്കും അതുവഴി ദൈവത്തിങ്കലേക്കും നയിക്കാൻ നിയോഗം ലഭിച്ച, തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട പുരോഹിത, കന്യാസ്ത്രീ വൃന്ദങ്ങളിലെ യൂദാസുമാരെയും പുനർചിന്തയിലേക്കും പറ്റുമെങ്കിൽ പരിവർത്തനത്തിലേക്കും നയിക്കാനുദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ള വിമർശനരേഖകളും നോവലിനെ ഒരു യഥാർത്ഥ മനുഷ്യസ്നേഹിയുടെ കൃതിയായി ഉയർത്തപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ഇനിയും ഇതുപോലെ മഹത്തായ കൃതികൾ രചിക്കാൻ മംഗളങ്ങളും ആശംസകളും നേർന്നുകൊള്ളുന്നു.
Just finished one chapter and then calling you. Unlike many other novels where we struggle with so called literary jargons and complexities in the name of 'saahithyam', your book is so simple to read and touches the reader deeply and softly
Hi Sibichen, I read the book some days ago. It was a nostalgic trip down memory lane. I see the little boy with a very keen observation power. Your style and presentation are eminently readable and enjoyable. I laughed out loud after reading some parts. Your style, though mostly hilarious, has its poignant moments. I liked your character depictions. I am glad to see that you have given more prominence to the women in the book/novel whereas the men are not shown to be very important for the progress of the story. It was wonderful reading. Congrats once again and best wishes for prolific writing!
Dear Sibichen, I have read "Snehakoodu". It makes very interesting and compelling reading . I couldn't control my laughter many times while voraciously reading the stories !. The book brought back memories of childhood both sweet and sour. Scenes came running in to my mind frame by frame as if in celluloid.The lucidity of your writing and the simplicity of your language deserve special accolades. I am extremely proud of you and our association. Looking forward to more and more such marvels from your literary stable!🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼 The climax was so touching and tears welled up in my eyes. I found it difficult to rein in my emotions!"
Finished reading Snehakoodu.. What a great start to the year Sibichen ! Your masterpiece made me travel back to my childhood memories - nostalgia and chill at the same time - huh... Feels awesome to go back to our school days , teachers, grand parents , grand aunties, their special naadan cooking style, working in the fields , the church , priests from family, their peculiar behaviour..ha ha - all in one frame. Thank you for this excellent piece Hope to see the story hitting the silver screen with Mohanlal as Thomachen and Manju Warrier as Mariamma 😃
Dear Sibichan sir, I read your book Snehakkood. Hearty congratulations. As I heard about your up coming novel, at that time itself, I knew that it wouldn't be a mere novel: but it would be a novel with a message for the reader. I was not mistaken. Your work has got not a single message; but a series of messages for anyone who reads it. For us, the CMIs, the message it very loud and clear. I think you must give every year at least one family retreat or couples' retreat so that your message will reach the families of today. One thing was a little bit amusing for me: I still remember vividly your criticism agaist Paolo Coehlo' s novel 'Adultery', which you expressed through a book review. At that time, I wanted to object to your criticism. But decided to keep quiet. My take about that novel was this: Coehlo wanted to highlight the malaise that has gripped the western world: namely, the lack of Spirituality. The lady in that novel had an excellent job, ample wealth and a super husband, kids, villa, etc. Nothing to complain. But still she felt empty and goes for extra marital affairs. In your novel too, knowingly (or unknowingly) you presented your protagonist not as a person of deep Spirituality and daily family prayer. Inly when the CMI priest stayed at their home, there was regular family prayer and ensuing real happiness. The doubting wife and all other consequences can be attributed to this lack of Spirituality and depth in faith, I suppose. I thought it was cruel to present one priest as so worldly and as a lover of alcohol in the beginning. Then I realised that you had a purpose in that too. It is good to see that later you added some other positive notes about him too. I can write a couple of pages about your book. However, I think it inopportune at this juncture to do so. I take this opportunity to thank you most sincerely for having written such a wonderful fiction, in which I recognise some of your autographic elements too. I don't think that it is meant for a leisure reading like any works of fiction. It is to read and meditate. It is to sit down and reflect what I can do individually and what we can do collectively to address the malaise that has seriously affected our community today. To be honest, I couldn't continue my reading like any other works of fiction. I had to stop reading it a couple of times, because I was overpowered with emotions to the extent that I realised that I was on the verge of sobbing or that my eyes were full of tears. It was highly unusual for me. I could not continue my reading when Mariamma who dreamt of becoming a judge was told that her schooling was over. I didn't condemn her father for that. I knew his situation of that time... I have used your work of fiction for my meditation a couple of times. I will continue to ponder about it. It needs to be ruminated. Thank you for giving us such a wonderful instrument. I will be using it in my homilies too. I wish and hope that it will have further sequels. Congratulations, best wishes and prayers, from a CMI priest who considers you as one of the best inspirations from India in his life.
